«جهان‌های موازی» اثری است از میچیو کاکو (نویسنده و فیزیکدان ژاپنی – آمریکایی، متولد ۱۹۴۷) که در سال ۲۰۰۴ منتشر شده است. این کتاب درباره‌ی نظریه‌های نوین کیهان‌شناسی و فیزیک نظری است که امکان وجود جهان‌های متعدد، ابعاد بالاتر و آینده احتمالی کیهان را بررسی می‌کند.
درباره‌ی جهان‌های موازی
کتاب جهان‌های موازی اثر میچیو کاکو با عنوان کامل «جهان‌های موازی: سفری به آفرینش،ابعاد بالاتر و آینده‌ی کیهان» (Parallel Worlds: A Journey through Creation, Higher Dimensions, and the Future of the Cosmos) یکی از برجسته‌ترین آثار در حوزه کیهان‌شناسی و فیزیک نظری است که با زبانی روان و قابل‌فهم برای مخاطبان عمومی نوشته شده است. کاکو در این اثر می‌کوشد مرزهای علم را با مرزهای تخیل پیوند دهد و به پرسش‌های بزرگ بشری درباره منشأ جهان، ابعاد پنهان کیهان و آینده احتمالی کائنات پاسخ دهد.
این کتاب به‌نوعی سفری ذهنی در میان رازهای کیهان است؛ سفری که از آغاز عالم شروع می‌شود و تا چشم‌اندازهای دور آینده ادامه پیدا می‌کند. کاکو با قدرتی شگفت‌انگیز روایت می‌کند که چگونه فیزیک مدرن، از نسبیت اینشتین گرفته تا مکانیک کوانتومی، راه را برای درک جهان‌هایی فراتر از جهان قابل مشاهده ما گشوده است.
میچیو کاکو، فیزیکدان برجسته آمریکایی-ژاپنی و یکی از بنیان‌گذاران نظریه ریسمان، در این کتاب به بررسی ایده جهان‌های موازی می‌پردازد؛ ایده‌ای که زمانی صرفاً در محدوده داستان‌های علمی–تخیلی قرار داشت اما امروز در مباحث علمی جدی جایگاه پیدا کرده است. او با مهارت مثال‌زدنی نشان می‌دهد که چگونه نظریه‌های پیشرفته فیزیک می‌توانند وجود کیهان‌های متعدد و لایه‌های بی‌پایان واقعیت را توضیح دهند.
یکی از ویژگی‌های مهم جهان‌های موازی این است که کاکو تنها به بیان نظریات علمی بسنده نمی‌کند، بلکه آن‌ها را با تاریخچه اندیشه بشری، از کیهان‌شناسی باستانی گرفته تا فلسفه و مذهب، پیوند می‌دهد. این تلفیق جذاب، خواننده را به اندیشیدن درباره جایگاه انسان در پهنه بی‌کران هستی دعوت می‌کند.
او به زیبایی توضیح می‌دهد که چگونه نظریه‌های کیهان‌شناسی مدرن، مانند تورم کیهانی و مدل چندجهانی، می‌توانند منشأ جهان ما را تبیین کنند. در این مسیر، کاکو به پرسش‌هایی می‌پردازد که هر انسانی روزی از خود پرسیده است: آیا جهان ما تنهاست؟ آیا جهان‌های دیگری نیز در کنار ما وجود دارند؟ و سرانجام سرنوشت نهایی کیهان چه خواهد بود؟
کتاب همچنین به آینده علم و فناوری پیوند می‌خورد. کاکو چشم‌اندازهایی از سفر میان‌ستاره‌ای، استفاده از ابعاد بالاتر برای دستیابی به انرژی‌های عظیم، و حتی امکان بقای نوع بشر در جهان‌های دیگر را ترسیم می‌کند. این بخش‌ها کتاب را برای علاقه‌مندان به آینده‌پژوهی و فناوری‌های نوین جذاب‌تر می‌سازد.
زبان کاکو در جهان‌های موازی ساده، شاعرانه و در عین حال علمی است. او توانسته است پیچیده‌ترین مفاهیم فیزیک نظری را با استعاره‌ها و مثال‌های روشن توضیح دهد، به‌گونه‌ای که نه‌تنها برای دانشجویان و پژوهشگران، بلکه برای هر خواننده علاقه‌مند به کیهان‌شناسی قابل‌فهم باشد.
از دیگر جنبه‌های مهم این اثر، بررسی ارتباط نظریه ریسمان و ابعاد بالاتر با مفهوم جهان‌های موازی است. کاکو نشان می‌دهد که چگونه این نظریه می‌تواند ساختاری منسجم برای توضیح نظم پنهان هستی فراهم کند و در عین حال دروازه‌ای به‌سوی کشف واقعیت‌هایی فراتر از درک حسی ما بگشاید.
کتاب جهان‌های موازی نه‌تنها مخاطب را با دانش روز آشنا می‌کند، بلکه او را به تفکر فلسفی درباره ماهیت واقعیت و جایگاه خود در کائنات وامی‌دارد. همین ترکیب علم و فلسفه، آن را به اثری منحصر به‌فرد تبدیل کرده است.
خواندن این اثر تجربه‌ای شبیه تماشای یک فیلم علمی–تخیلی عظیم است، با این تفاوت که پشت هر تصویر و هر ماجرا، شواهد و نظریه‌های علمی وجود دارد. این همان چیزی است که کتاب را از آثار صرفاً تخیلی متمایز می‌سازد و آن را در ردیف بهترین کتاب‌های علمی-ترویجی جهان قرار می‌دهد.
میچیو کاکو با جهان‌های موازی نشان می‌دهد که علم می‌تواند نه‌تنها ابزار شناخت طبیعت، بلکه راهی برای الهام‌بخشی و گشودن افق‌های تازه برای تخیل انسانی باشد. او خواننده را دعوت می‌کند تا فراتر از محدودیت‌های جهان روزمره بیندیشد و به چشم‌اندازهای نامحدود کیهان بنگرد.
در نهایت، جهان‌های موازی کتابی است که مرز میان علم، فلسفه و تخیل را در می‌نوردد و ذهن خواننده را به پرواز درمی‌آورد. این اثر، هم آشنایی با تازه‌ترین نظریه‌های فیزیک است و هم سفری شاعرانه در اعماق کیهان؛ سفری که هر بار ورق زدنش، دریچه‌ای تازه از شگفتی‌های هستی را پیش روی ما می‌گشاید.
کتاب جهان‌های موازی در وب‌سایت goodreads دارای امتیاز ۴.۲۱ با بیش از ۲۲۴۰۰ رای و ۸۷۰ نقد و نظر است. این کتاب در ایران با ترجمه‌هایی از مریم بردبار و عالی هادیان به بازار عرضه شده است.
خلاصه‌ی محتوای جهان‌های موازی
کتاب جهان‌های موازی ساختاری منظم دارد که در آن مباحث کیهان‌شناسی، فیزیک نظری و آینده‌پژوهی به هم پیوند می‌خورند.
در بخش نخست، کاکو خواننده را به گذشته‌های دور می‌برد؛ جایی که انسان برای نخستین بار به آسمان نگاه کرد و در پی یافتن پاسخی برای نظم کیهانی برآمد. او توضیح می‌دهد که چگونه از اسطوره‌ها و روایت‌های مذهبی آغاز شدیم و به‌تدریج با تلاش دانشمندانی مانند کوپرنیک، گالیله و نیوتن، به مدل علمی کیهان دست یافتیم. این بخش زمینه‌ای فراهم می‌کند تا نشان دهد پرسش‌های بنیادین بشر همواره ثابت بوده‌اند، هرچند پاسخ‌ها تغییر کرده‌اند.
در ادامه، کتاب به نظریه نسبیت عام انیشتین و نقش آن در تحول نگاه بشر به جهان می‌پردازد. کاکو نشان می‌دهد که چگونه این نظریه مفهوم زمان و فضا را در هم ادغام کرد و راه را برای درک جهان‌های وسیع‌تر و پیچیده‌تر هموار ساخت. سپس به مکانیک کوانتومی می‌رسیم، شاخه‌ای که با رفتار ذرات زیراتمی، تصور ما را از واقعیت به چالش کشید و امکان طرح ایده چندجهانی را فراهم کرد.
یکی از فصل‌های مهم کتاب به «تورم کیهانی» و نقش آن در توضیح چگونگی پیدایش جهان ما اختصاص دارد. کاکو توضیح می‌دهد که بر اساس این نظریه، لحظات آغازین جهان با سرعتی سرسام‌آور منبسط شد و این انبساط می‌تواند دلیل شکل‌گیری جهان‌های موازی بی‌شماری باشد. او با بیان ساده نشان می‌دهد که در پس مرزهای جهان ما، ممکن است جهان‌های دیگری وجود داشته باشند که قوانین فیزیکی متفاوتی دارند.
کتاب سپس وارد بحث نظریه ریسمان و ابعاد بالاتر می‌شود. کاکو به عنوان یکی از بنیان‌گذاران این نظریه، با مهارت خاصی نشان می‌دهد که چگونه این مدل می‌تواند کیهان‌های متعدد و ابعاد فراتر از سه‌بعدی آشنای ما را توضیح دهد. او تصویر می‌کند که جهان‌های موازی مانند حباب‌هایی در اقیانوسی عظیم شناورند و هرکدام تاریخ و واقعیتی مستقل دارند.
در میانه کتاب، نویسنده به سرنوشت احتمالی جهان ما می‌پردازد. او سه سناریوی بزرگ را بررسی می‌کند: «مرگ حرارتی»، «انقباض بزرگ» و «شکافت بزرگ». در هر سناریو توضیح داده می‌شود که چگونه انرژی، ماده و ساختار جهان ممکن است در آینده‌های دور تغییر یابند یا نابود شوند. این بحث‌ها به‌طور مستقیم با سرنوشت نهایی بشریت نیز پیوند دارد.
یکی از جذاب‌ترین بخش‌های کتاب، بررسی امکان سفر میان جهان‌ها و استفاده از فناوری‌های آینده برای گریز از محدودیت‌های کیهان است. کاکو درباره کرم‌چاله‌ها، تونل‌های فضازمانی و استفاده از انرژی‌های کیهانی سخن می‌گوید. او حتی احتمال می‌دهد که تمدن‌های بسیار پیشرفته بتوانند به جهان‌های موازی سفر کنند یا در آن‌ها سکونت گزینند.
در فصل‌های پایانی، کاکو به پیوند علم با فلسفه و مذهب اشاره می‌کند. او توضیح می‌دهد که ایده جهان‌های موازی نه تنها یک مدل علمی است، بلکه پرسش‌های عمیقی درباره واقعیت، وجود خداوند و جایگاه انسان در هستی برمی‌انگیزد. این بخش نشان می‌دهد که کتاب تنها یک متن علمی نیست، بلکه دعوتی به اندیشیدن درباره معنای زندگی و آینده نوع بشر است.
کتاب با نگاهی امیدوارانه به پایان می‌رسد. کاکو بر این باور است که با پیشرفت علم، انسان می‌تواند فراتر از محدودیت‌های کنونی برود و شاید روزی به شکلی عملی با جهان‌های دیگر ارتباط برقرار کند. او نتیجه می‌گیرد که سفر ما در درک کیهان پایانی ندارد و هر کشف تازه، آغاز پرسشی تازه است.
به این ترتیب، جهان‌های موازی هم یک مرور جامع بر تاریخ علم است، هم معرفی تازه‌ترین نظریه‌های فیزیک، و هم چشم‌اندازی خیال‌انگیز از آینده. این سه لایه در کنار هم کتاب را به اثری پرکشش و الهام‌بخش بدل می‌سازند.
بخش‌هایی از جهان‌های موازی
شاید این جهان های موازی بدون وجود عناصر ابتدایی حیات، پذیرای دنیای زنده نباشند. از طرف دیگر، شاید جهان های دیگری باشند که دقیقا به شکل جهان ما بوده و به وسیله ی یک رخداد کوانتومی از جهان ما جدا شده باشند؛ رخدادی که باعث دور شدن این جهان ها از جهان ما شده باشد.
…………………..
تعداد معدودی از فیزیکدانان نیز بر این باورند که شاید روزی اگر با گذر زمان، با سردتر شدن زمین، زندگی در جهان فعلی ما غیرممکن شود، ممکن است مجبور شویم آن را ترک کرده و به جهان دیگری فرار کنیم.
…………………..
امروزه سرانجام با کمک ماهواره WMAP ، تصاویر ضبط شده با جزئیات دقیق، نقشه ای تهیه شده است که قبلا دیده نشده بود؛ تصویری از آسمان که با جزئیاتی حیرت آور، تابش ریزموج ایجاد شده از انفجار بزرگ را نشان می دهد؛ چیزی که مجله ی «تایم» آن را «انعکاس خلقت» نامید.
………………….
در سال ۱۷۸۳، ستاره‌شناس بریتانیایی، جان میشل، نخستین کسی بود که این سوآل برایش مطرح شد: اگر ستاره‌ای به اندازه‌ای سنگین باشد که حتی نور نیز نتواند از آن بگریزد، چه اتفاقی خواهد افتاد؟ او می‌دانست که هر جرمی دارای یک «سرعت گریز» است؛ سرعتی که لازم است تا بتوان از نیروی گرانش آن گریخت. (به‌عنوان مثال برای کره زمین، سرعت گریز حدود ۴۰,۰۰۰ کیلومتر بر ساعت است؛ سرعتی که هر پرتابه‌ای، برای گریختن از گرانش زمین باید به آن دست یابد.)
میشل از خود پرسید اگر ستاره‌ای چنان سنگین باشد که سرعت گریز آن با سرعت نور برابر شود، چه اتفاقی می‌افتد؟ در این حالت، نیروی گرانش چنان عظیم خواهد بود که هیچ چیز نمی‌تواند از آن بگریزد، حتی خود نور و درنتیجه این جرم از دید دنیای خارج سیاه دیده می‌شود. یافتن چنین جرمی در فضا به نوعی غیرممکن است، زیرا چنین جرمی قابل رؤیت نیست.
درگیری ذهنی میشل در مورد ستاره‌های تاریک، به مدت یک و نیم قرن به فراموشی سپرده شد. اما این مسئله مجددا در سال ۱۹۱۶ مورد بررسی قرار گرفت؛ زمانی که کارل شوارتسشیلد، فیزیکدان آلمانی که در ارتش آلمان در جبهه روسیه خدمت می‌کرد، جواب دقیق معادلات اینشتین را برای ستاره‌ای غول‌پیکر یافت.
حتی امروزه نیز راه حلی که شوارتسشیلد برای معادلات اینشتین به‌دست آورد، ساده‌ترین و ظریف‌ترین جواب یافت شده محسوب می‌شود. اینشتین از این متحیر بود که چگونه شوارتسشیلد توانسته بود زیر حملات پی در پی توپخانه، پاسخی برای این معادلات تانسوری پیچیده بیابد. به‌علاوه، ویژگی‌های منحصر به‌فرد پاسخ شوارتسشیلد، اینشتین را تحت تاثیر قرار داده بود.
اگر به کتاب جهان‌های موازی علاقه دارید، بخش معرفی برترین کتاب‌های نجوم در وب‌سایت هر روز یک کتاب، شما را با سایر آثار مشابه نیز آشنا می‌کند.
22 شهریور 1404
جهان‌های موازی
«جهان‌های موازی» اثری است از میچیو کاکو (نویسنده و فیزیکدان ژاپنی – آمریکایی، متولد ۱۹۴۷) که در سال ۲۰۰۴ منتشر شده است. این کتاب درباره‌ی نظریه‌های نوین کیهان‌شناسی و فیزیک نظری است که امکان وجود جهان‌های متعدد، ابعاد بالاتر و آینده احتمالی کیهان را بررسی می‌کند.
درباره‌ی جهان‌های موازی
کتاب جهان‌های موازی اثر میچیو کاکو با عنوان کامل «جهان‌های موازی: سفری به آفرینش،ابعاد بالاتر و آینده‌ی کیهان» (Parallel Worlds: A Journey through Creation, Higher Dimensions, and the Future of the Cosmos) یکی از برجسته‌ترین آثار در حوزه کیهان‌شناسی و فیزیک نظری است که با زبانی روان و قابل‌فهم برای مخاطبان عمومی نوشته شده است. کاکو در این اثر می‌کوشد مرزهای علم را با مرزهای تخیل پیوند دهد و به پرسش‌های بزرگ بشری درباره منشأ جهان، ابعاد پنهان کیهان و آینده احتمالی کائنات پاسخ دهد.
این کتاب به‌نوعی سفری ذهنی در میان رازهای کیهان است؛ سفری که از آغاز عالم شروع می‌شود و تا چشم‌اندازهای دور آینده ادامه پیدا می‌کند. کاکو با قدرتی شگفت‌انگیز روایت می‌کند که چگونه فیزیک مدرن، از نسبیت اینشتین گرفته تا مکانیک کوانتومی، راه را برای درک جهان‌هایی فراتر از جهان قابل مشاهده ما گشوده است.
میچیو کاکو، فیزیکدان برجسته آمریکایی-ژاپنی و یکی از بنیان‌گذاران نظریه ریسمان، در این کتاب به بررسی ایده جهان‌های موازی می‌پردازد؛ ایده‌ای که زمانی صرفاً در محدوده داستان‌های علمی–تخیلی قرار داشت اما امروز در مباحث علمی جدی جایگاه پیدا کرده است. او با مهارت مثال‌زدنی نشان می‌دهد که چگونه نظریه‌های پیشرفته فیزیک می‌توانند وجود کیهان‌های متعدد و لایه‌های بی‌پایان واقعیت را توضیح دهند.
یکی از ویژگی‌های مهم جهان‌های موازی این است که کاکو تنها به بیان نظریات علمی بسنده نمی‌کند، بلکه آن‌ها را با تاریخچه اندیشه بشری، از کیهان‌شناسی باستانی گرفته تا فلسفه و مذهب، پیوند می‌دهد. این تلفیق جذاب، خواننده را به اندیشیدن درباره جایگاه انسان در پهنه بی‌کران هستی دعوت می‌کند.
او به زیبایی توضیح می‌دهد که چگونه نظریه‌های کیهان‌شناسی مدرن، مانند تورم کیهانی و مدل چندجهانی، می‌توانند منشأ جهان ما را تبیین کنند. در این مسیر، کاکو به پرسش‌هایی می‌پردازد که هر انسانی روزی از خود پرسیده است: آیا جهان ما تنهاست؟ آیا جهان‌های دیگری نیز در کنار ما وجود دارند؟ و سرانجام سرنوشت نهایی کیهان چه خواهد بود؟
کتاب همچنین به آینده علم و فناوری پیوند می‌خورد. کاکو چشم‌اندازهایی از سفر میان‌ستاره‌ای، استفاده از ابعاد بالاتر برای دستیابی به انرژی‌های عظیم، و حتی امکان بقای نوع بشر در جهان‌های دیگر را ترسیم می‌کند. این بخش‌ها کتاب را برای علاقه‌مندان به آینده‌پژوهی و فناوری‌های نوین جذاب‌تر می‌سازد.
زبان کاکو در جهان‌های موازی ساده، شاعرانه و در عین حال علمی است. او توانسته است پیچیده‌ترین مفاهیم فیزیک نظری را با استعاره‌ها و مثال‌های روشن توضیح دهد، به‌گونه‌ای که نه‌تنها برای دانشجویان و پژوهشگران، بلکه برای هر خواننده علاقه‌مند به کیهان‌شناسی قابل‌فهم باشد.
از دیگر جنبه‌های مهم این اثر، بررسی ارتباط نظریه ریسمان و ابعاد بالاتر با مفهوم جهان‌های موازی است. کاکو نشان می‌دهد که چگونه این نظریه می‌تواند ساختاری منسجم برای توضیح نظم پنهان هستی فراهم کند و در عین حال دروازه‌ای به‌سوی کشف واقعیت‌هایی فراتر از درک حسی ما بگشاید.
کتاب جهان‌های موازی نه‌تنها مخاطب را با دانش روز آشنا می‌کند، بلکه او را به تفکر فلسفی درباره ماهیت واقعیت و جایگاه خود در کائنات وامی‌دارد. همین ترکیب علم و فلسفه، آن را به اثری منحصر به‌فرد تبدیل کرده است.
خواندن این اثر تجربه‌ای شبیه تماشای یک فیلم علمی–تخیلی عظیم است، با این تفاوت که پشت هر تصویر و هر ماجرا، شواهد و نظریه‌های علمی وجود دارد. این همان چیزی است که کتاب را از آثار صرفاً تخیلی متمایز می‌سازد و آن را در ردیف بهترین کتاب‌های علمی-ترویجی جهان قرار می‌دهد.
میچیو کاکو با جهان‌های موازی نشان می‌دهد که علم می‌تواند نه‌تنها ابزار شناخت طبیعت، بلکه راهی برای الهام‌بخشی و گشودن افق‌های تازه برای تخیل انسانی باشد. او خواننده را دعوت می‌کند تا فراتر از محدودیت‌های جهان روزمره بیندیشد و به چشم‌اندازهای نامحدود کیهان بنگرد.
در نهایت، جهان‌های موازی کتابی است که مرز میان علم، فلسفه و تخیل را در می‌نوردد و ذهن خواننده را به پرواز درمی‌آورد. این اثر، هم آشنایی با تازه‌ترین نظریه‌های فیزیک است و هم سفری شاعرانه در اعماق کیهان؛ سفری که هر بار ورق زدنش، دریچه‌ای تازه از شگفتی‌های هستی را پیش روی ما می‌گشاید.
کتاب جهان‌های موازی در وب‌سایت goodreads دارای امتیاز ۴.۲۱ با بیش از ۲۲۴۰۰ رای و ۸۷۰ نقد و نظر است. این کتاب در ایران با ترجمه‌هایی از مریم بردبار و عالی هادیان به بازار عرضه شده است.
خلاصه‌ی محتوای جهان‌های موازی
کتاب جهان‌های موازی ساختاری منظم دارد که در آن مباحث کیهان‌شناسی، فیزیک نظری و آینده‌پژوهی به هم پیوند می‌خورند.
در بخش نخست، کاکو خواننده را به گذشته‌های دور می‌برد؛ جایی که انسان برای نخستین بار به آسمان نگاه کرد و در پی یافتن پاسخی برای نظم کیهانی برآمد. او توضیح می‌دهد که چگونه از اسطوره‌ها و روایت‌های مذهبی آغاز شدیم و به‌تدریج با تلاش دانشمندانی مانند کوپرنیک، گالیله و نیوتن، به مدل علمی کیهان دست یافتیم. این بخش زمینه‌ای فراهم می‌کند تا نشان دهد پرسش‌های بنیادین بشر همواره ثابت بوده‌اند، هرچند پاسخ‌ها تغییر کرده‌اند.
در ادامه، کتاب به نظریه نسبیت عام انیشتین و نقش آن در تحول نگاه بشر به جهان می‌پردازد. کاکو نشان می‌دهد که چگونه این نظریه مفهوم زمان و فضا را در هم ادغام کرد و راه را برای درک جهان‌های وسیع‌تر و پیچیده‌تر هموار ساخت. سپس به مکانیک کوانتومی می‌رسیم، شاخه‌ای که با رفتار ذرات زیراتمی، تصور ما را از واقعیت به چالش کشید و امکان طرح ایده چندجهانی را فراهم کرد.
یکی از فصل‌های مهم کتاب به «تورم کیهانی» و نقش آن در توضیح چگونگی پیدایش جهان ما اختصاص دارد. کاکو توضیح می‌دهد که بر اساس این نظریه، لحظات آغازین جهان با سرعتی سرسام‌آور منبسط شد و این انبساط می‌تواند دلیل شکل‌گیری جهان‌های موازی بی‌شماری باشد. او با بیان ساده نشان می‌دهد که در پس مرزهای جهان ما، ممکن است جهان‌های دیگری وجود داشته باشند که قوانین فیزیکی متفاوتی دارند.
کتاب سپس وارد بحث نظریه ریسمان و ابعاد بالاتر می‌شود. کاکو به عنوان یکی از بنیان‌گذاران این نظریه، با مهارت خاصی نشان می‌دهد که چگونه این مدل می‌تواند کیهان‌های متعدد و ابعاد فراتر از سه‌بعدی آشنای ما را توضیح دهد. او تصویر می‌کند که جهان‌های موازی مانند حباب‌هایی در اقیانوسی عظیم شناورند و هرکدام تاریخ و واقعیتی مستقل دارند.
در میانه کتاب، نویسنده به سرنوشت احتمالی جهان ما می‌پردازد. او سه سناریوی بزرگ را بررسی می‌کند: «مرگ حرارتی»، «انقباض بزرگ» و «شکافت بزرگ». در هر سناریو توضیح داده می‌شود که چگونه انرژی، ماده و ساختار جهان ممکن است در آینده‌های دور تغییر یابند یا نابود شوند. این بحث‌ها به‌طور مستقیم با سرنوشت نهایی بشریت نیز پیوند دارد.
یکی از جذاب‌ترین بخش‌های کتاب، بررسی امکان سفر میان جهان‌ها و استفاده از فناوری‌های آینده برای گریز از محدودیت‌های کیهان است. کاکو درباره کرم‌چاله‌ها، تونل‌های فضازمانی و استفاده از انرژی‌های کیهانی سخن می‌گوید. او حتی احتمال می‌دهد که تمدن‌های بسیار پیشرفته بتوانند به جهان‌های موازی سفر کنند یا در آن‌ها سکونت گزینند.
در فصل‌های پایانی، کاکو به پیوند علم با فلسفه و مذهب اشاره می‌کند. او توضیح می‌دهد که ایده جهان‌های موازی نه تنها یک مدل علمی است، بلکه پرسش‌های عمیقی درباره واقعیت، وجود خداوند و جایگاه انسان در هستی برمی‌انگیزد. این بخش نشان می‌دهد که کتاب تنها یک متن علمی نیست، بلکه دعوتی به اندیشیدن درباره معنای زندگی و آینده نوع بشر است.
کتاب با نگاهی امیدوارانه به پایان می‌رسد. کاکو بر این باور است که با پیشرفت علم، انسان می‌تواند فراتر از محدودیت‌های کنونی برود و شاید روزی به شکلی عملی با جهان‌های دیگر ارتباط برقرار کند. او نتیجه می‌گیرد که سفر ما در درک کیهان پایانی ندارد و هر کشف تازه، آغاز پرسشی تازه است.
به این ترتیب، جهان‌های موازی هم یک مرور جامع بر تاریخ علم است، هم معرفی تازه‌ترین نظریه‌های فیزیک، و هم چشم‌اندازی خیال‌انگیز از آینده. این سه لایه در کنار هم کتاب را به اثری پرکشش و الهام‌بخش بدل می‌سازند.
بخش‌هایی از جهان‌های موازی
شاید این جهان های موازی بدون وجود عناصر ابتدایی حیات، پذیرای دنیای زنده نباشند. از طرف دیگر، شاید جهان های دیگری باشند که دقیقا به شکل جهان ما بوده و به وسیله ی یک رخداد کوانتومی از جهان ما جدا شده باشند؛ رخدادی که باعث دور شدن این جهان ها از جهان ما شده باشد.
…………………..
تعداد معدودی از فیزیکدانان نیز بر این باورند که شاید روزی اگر با گذر زمان، با سردتر شدن زمین، زندگی در جهان فعلی ما غیرممکن شود، ممکن است مجبور شویم آن را ترک کرده و به جهان دیگری فرار کنیم.
…………………..
امروزه سرانجام با کمک ماهواره WMAP ، تصاویر ضبط شده با جزئیات دقیق، نقشه ای تهیه شده است که قبلا دیده نشده بود؛ تصویری از آسمان که با جزئیاتی حیرت آور، تابش ریزموج ایجاد شده از انفجار بزرگ را نشان می دهد؛ چیزی که مجله ی «تایم» آن را «انعکاس خلقت» نامید.
………………….
در سال ۱۷۸۳، ستاره‌شناس بریتانیایی، جان میشل، نخستین کسی بود که این سوآل برایش مطرح شد: اگر ستاره‌ای به اندازه‌ای سنگین باشد که حتی نور نیز نتواند از آن بگریزد، چه اتفاقی خواهد افتاد؟ او می‌دانست که هر جرمی دارای یک «سرعت گریز» است؛ سرعتی که لازم است تا بتوان از نیروی گرانش آن گریخت. (به‌عنوان مثال برای کره زمین، سرعت گریز حدود ۴۰,۰۰۰ کیلومتر بر ساعت است؛ سرعتی که هر پرتابه‌ای، برای گریختن از گرانش زمین باید به آن دست یابد.)
میشل از خود پرسید اگر ستاره‌ای چنان سنگین باشد که سرعت گریز آن با سرعت نور برابر شود، چه اتفاقی می‌افتد؟ در این حالت، نیروی گرانش چنان عظیم خواهد بود که هیچ چیز نمی‌تواند از آن بگریزد، حتی خود نور و درنتیجه این جرم از دید دنیای خارج سیاه دیده می‌شود. یافتن چنین جرمی در فضا به نوعی غیرممکن است، زیرا چنین جرمی قابل رؤیت نیست.
درگیری ذهنی میشل در مورد ستاره‌های تاریک، به مدت یک و نیم قرن به فراموشی سپرده شد. اما این مسئله مجددا در سال ۱۹۱۶ مورد بررسی قرار گرفت؛ زمانی که کارل شوارتسشیلد، فیزیکدان آلمانی که در ارتش آلمان در جبهه روسیه خدمت می‌کرد، جواب دقیق معادلات اینشتین را برای ستاره‌ای غول‌پیکر یافت.
حتی امروزه نیز راه حلی که شوارتسشیلد برای معادلات اینشتین به‌دست آورد، ساده‌ترین و ظریف‌ترین جواب یافت شده محسوب می‌شود. اینشتین از این متحیر بود که چگونه شوارتسشیلد توانسته بود زیر حملات پی در پی توپخانه، پاسخی برای این معادلات تانسوری پیچیده بیابد. به‌علاوه، ویژگی‌های منحصر به‌فرد پاسخ شوارتسشیلد، اینشتین را تحت تاثیر قرار داده بود.
اگر به کتاب جهان‌های موازی علاقه دارید، بخش معرفی برترین کتاب‌های نجوم در وب‌سایت هر روز یک کتاب، شما را با سایر آثار مشابه نیز آشنا می‌کند.
کتاب‌های پیشنهادی:
توسط: علی معاصر
دسته‌ها: ادبیات جهان، علمی، فیزیک، نجوم
۰ برچسب‌ها: ادبیات آمریکا، ادبیات جهان، ادبیات ژاپن، معرفی کتاب، میچیو کاکو، هر روز یک کتاب