«دیکتاتور شدن» با نام کامل «دیکتاتور شدن: کیش شخصیت در قرن بیستم» اثری است از فرانک دیکاتر (نویسنده و مورخ هلندی، متولد ۱۹۶۱) که در سال ۲۰۱۹ منتشر شده است. این کتاب مروری جامع بر روی دیکتاتورهای قرن بیستم انجام داده است.
دربارهی دیکتاتور شدن
«دیکتاتور شدن» یک مطالعه گسترده و جامع دربارهی دیکتاتورهای قرن بیستم و رشد کیش شخصیت در این قرن است که توسط فرانک دیکاتر نوشته و در سال ۲۰۱۹ منتشر شده است.
هیچ دیکتاتوری نمیتواند فقط از طریق ترس و خشونت حکومت کند. قدرت برهنه را میتوان به طور موقت گرفت و نگه داشت، اما این هرگز برای طولانی مدت کافی نیست. در قرن بیستم، همان طور که فناوریهای جدید به رهبران اجازه میداد تصویر و صدای خود را مستقیماً در خانه شهروندانشان قرار دهند، پدیدهی جدیدی ظاهر شد که دیکتاتورها از کیش شخصیت برای دستیابی به توهم تأیید مردم استفاده می کردند بدون اینکه هرگز به انتخابات متوسل شوند.
فرانک دیکاتر در کتاب «دیکتاتور شدن»، فرقهها و تبلیغات پیرامون دیکتاتورهای قرن بیستم، از هیتلر و استالین گرفته تا مائو تسه تونگ و کیم ایل سونگ را بررسی میکند. این مردان بنیانگذار دیکتاتوریهای مدرن بودند و از یکدیگر و از تاریخ آموختند که رژیمهای خود را بسازند و تصاویر عمومی خود را حفظ کنند. دیکتاتوریهای آنها به نوبهی خود بر رهبران قرن بیست و یکم از جمله ولادیمیر پوتین، شی جین پینگ و رجب طیب اردوغان تأثیر گذاشته است.
دیکاتر در کتاب آداب دیکتاتوری با استفاده از وسعت تحقیقات بایگانی و تحلیل عمیق که مشخصهی آثار خود اوست، تصویری خیره کننده از دیکتاتوری، راهنمای کیش شخصیت و نقشهای برای افشای دروغهایی که دیکتاتورها برای ساخت و حفظ رژیمهای خود میگویند، ارائه میدهد.
دیکتاتور برای دوامآوردن به ابزاری بیش از ایجاد رعب و وحشت در دل مردمان نیاز دارد؛ او دوام نمیآورد مگر با ایجاد وحشت همراه با ستایش بیقیدوشرط. دیکتاتورهای دنیای امروز بدون ایجاد توهم پایگاه مردمی، بدون هورا کشیدنهای طرفداران مسخشدهی وحشتزده امیدی به ماندن ندارند.
قرن بیستم شاهد تشویق بیامان دیکتاتورها از سوی صدها میلیون نفر بوده، تشویقی از جنس کیش شخصیت. دیکتاتور هرچه خونریزتر، به این ستایش توأم با ترس وابستهتر. کیش شخصیت در واقع هستهی اصلی استبداد است.
فرانک دیکاتر در این کتاب با مطالعهی آیین وفاداری تلقینشده از سوی هشت دیکتاتور خونریز قرن بیستم، به بررسی پیامدهای مرگبار این شیوهی حکمرانی پرداخته و نشان میدهد که چطور جباران مدرن ریشههای ظلمشان را با وحشت و ستایش سیراب میکنند.
کتاب دیکتاتور شدن در وبسایت goodreads دارای امتیاز ۳.۶۹ با بیش از ۲۰۰۰ رای و ۲۸۱ نقد و نظر است. این کتاب در ایران توسط مسعود یوسف حصیر چین تحت عنوان آداب دیکتاتوری و به توسط محمدحسین مرادی تحت عنوان دیکتاتور شدن ترجمه و به بازار عرضه شده است.
بخشهایی از دیکتاتور شدن
در پی سقوط پادشاهی اتریش – مجارستان در سال ۱۹۱۸ نسبت به آن ادعای مالکیت کرده بود. موسولینی پی برد قدرتی را که نتوانست در انتخابات آزاد به دست بیاورد، می تواند با خشونت و زور تصاحب کند. اما دانونزیو از جهات دیگرهم الهام بخش موسولینی بود.
در فیوم، این شاعر به شدت خودنما، خودش را دوچه نامید، اصطلاحی مشتق از واژهی لاتین dux به معنی رهبر. پانزده ماه آزگار، یعنی تا زمانی که ارتش رفت و دانونزیو را از آنجا بیرون کرد، او شهر بندری ایستریا را در مشت خودش داشت و پیوسته در بالکن حاضر می شد و برای پیروان سیاه پوشش سخنرانی می کردند.
…………………….
موسولینی آن موقع فقط ۳۹ سال داشت. کوتاه قامت بود اما پشتش را صاف می کرد و بالاتنه اش را شق ورق نگه می داشت تا بلندتر به نظر برسد. چهره اش رنگ پریده بود، موهای سیاهش به سرعت در حال عقب نشینی از پیشانی بلندش بود، دهانش بزرگ بود و حالت چهره اش تغییر می کرد.
فک بزرگی داشت و دو چشم درشت بسیار سیاو نافذ داشت که انگار نزدیک بود از صورتش بیرون بزنند». بیش از همه، شیوهی سخنرانی و ژست های نمایشی اش سر مایل به عقب، چانهی رو به جلو و حرکات چشمش را طوری انتخاب می کرد که به دیگران احساس قدرت و سرزندگی القا کند.
اگر به کتاب دیکتاتور شدن علاقه دارید، میتوانید در بخش معرفی برترین کتابهای سیاسی در وبسایت هر روز یک کتاب، با دیگر نمونههای مشابه نیز آشنا شوید.
30 تیر 1402
دیکتاتور شدن
«دیکتاتور شدن» با نام کامل «دیکتاتور شدن: کیش شخصیت در قرن بیستم» اثری است از فرانک دیکاتر (نویسنده و مورخ هلندی، متولد ۱۹۶۱) که در سال ۲۰۱۹ منتشر شده است. این کتاب مروری جامع بر روی دیکتاتورهای قرن بیستم انجام داده است.
دربارهی دیکتاتور شدن
«دیکتاتور شدن» یک مطالعه گسترده و جامع دربارهی دیکتاتورهای قرن بیستم و رشد کیش شخصیت در این قرن است که توسط فرانک دیکاتر نوشته و در سال ۲۰۱۹ منتشر شده است.
هیچ دیکتاتوری نمیتواند فقط از طریق ترس و خشونت حکومت کند. قدرت برهنه را میتوان به طور موقت گرفت و نگه داشت، اما این هرگز برای طولانی مدت کافی نیست. در قرن بیستم، همان طور که فناوریهای جدید به رهبران اجازه میداد تصویر و صدای خود را مستقیماً در خانه شهروندانشان قرار دهند، پدیدهی جدیدی ظاهر شد که دیکتاتورها از کیش شخصیت برای دستیابی به توهم تأیید مردم استفاده می کردند بدون اینکه هرگز به انتخابات متوسل شوند.
فرانک دیکاتر در کتاب «دیکتاتور شدن»، فرقهها و تبلیغات پیرامون دیکتاتورهای قرن بیستم، از هیتلر و استالین گرفته تا مائو تسه تونگ و کیم ایل سونگ را بررسی میکند. این مردان بنیانگذار دیکتاتوریهای مدرن بودند و از یکدیگر و از تاریخ آموختند که رژیمهای خود را بسازند و تصاویر عمومی خود را حفظ کنند. دیکتاتوریهای آنها به نوبهی خود بر رهبران قرن بیست و یکم از جمله ولادیمیر پوتین، شی جین پینگ و رجب طیب اردوغان تأثیر گذاشته است.
دیکاتر در کتاب آداب دیکتاتوری با استفاده از وسعت تحقیقات بایگانی و تحلیل عمیق که مشخصهی آثار خود اوست، تصویری خیره کننده از دیکتاتوری، راهنمای کیش شخصیت و نقشهای برای افشای دروغهایی که دیکتاتورها برای ساخت و حفظ رژیمهای خود میگویند، ارائه میدهد.
دیکتاتور برای دوامآوردن به ابزاری بیش از ایجاد رعب و وحشت در دل مردمان نیاز دارد؛ او دوام نمیآورد مگر با ایجاد وحشت همراه با ستایش بیقیدوشرط. دیکتاتورهای دنیای امروز بدون ایجاد توهم پایگاه مردمی، بدون هورا کشیدنهای طرفداران مسخشدهی وحشتزده امیدی به ماندن ندارند.
قرن بیستم شاهد تشویق بیامان دیکتاتورها از سوی صدها میلیون نفر بوده، تشویقی از جنس کیش شخصیت. دیکتاتور هرچه خونریزتر، به این ستایش توأم با ترس وابستهتر. کیش شخصیت در واقع هستهی اصلی استبداد است.
فرانک دیکاتر در این کتاب با مطالعهی آیین وفاداری تلقینشده از سوی هشت دیکتاتور خونریز قرن بیستم، به بررسی پیامدهای مرگبار این شیوهی حکمرانی پرداخته و نشان میدهد که چطور جباران مدرن ریشههای ظلمشان را با وحشت و ستایش سیراب میکنند.
کتاب دیکتاتور شدن در وبسایت goodreads دارای امتیاز ۳.۶۹ با بیش از ۲۰۰۰ رای و ۲۸۱ نقد و نظر است. این کتاب در ایران توسط مسعود یوسف حصیر چین تحت عنوان آداب دیکتاتوری و به توسط محمدحسین مرادی تحت عنوان دیکتاتور شدن ترجمه و به بازار عرضه شده است.
بخشهایی از دیکتاتور شدن
در پی سقوط پادشاهی اتریش – مجارستان در سال ۱۹۱۸ نسبت به آن ادعای مالکیت کرده بود. موسولینی پی برد قدرتی را که نتوانست در انتخابات آزاد به دست بیاورد، می تواند با خشونت و زور تصاحب کند. اما دانونزیو از جهات دیگرهم الهام بخش موسولینی بود.
در فیوم، این شاعر به شدت خودنما، خودش را دوچه نامید، اصطلاحی مشتق از واژهی لاتین dux به معنی رهبر. پانزده ماه آزگار، یعنی تا زمانی که ارتش رفت و دانونزیو را از آنجا بیرون کرد، او شهر بندری ایستریا را در مشت خودش داشت و پیوسته در بالکن حاضر می شد و برای پیروان سیاه پوشش سخنرانی می کردند.
…………………….
موسولینی آن موقع فقط ۳۹ سال داشت. کوتاه قامت بود اما پشتش را صاف می کرد و بالاتنه اش را شق ورق نگه می داشت تا بلندتر به نظر برسد. چهره اش رنگ پریده بود، موهای سیاهش به سرعت در حال عقب نشینی از پیشانی بلندش بود، دهانش بزرگ بود و حالت چهره اش تغییر می کرد.
فک بزرگی داشت و دو چشم درشت بسیار سیاو نافذ داشت که انگار نزدیک بود از صورتش بیرون بزنند». بیش از همه، شیوهی سخنرانی و ژست های نمایشی اش سر مایل به عقب، چانهی رو به جلو و حرکات چشمش را طوری انتخاب می کرد که به دیگران احساس قدرت و سرزندگی القا کند.
اگر به کتاب دیکتاتور شدن علاقه دارید، میتوانید در بخش معرفی برترین کتابهای سیاسی در وبسایت هر روز یک کتاب، با دیگر نمونههای مشابه نیز آشنا شوید.
کتابهای پیشنهادی:
توسط: علی معاصر
دستهها: ادبیات جهان، سیاسی
۰ برچسبها: ادبیات جهان، فرانک دیکاتر، معرفی کتاب، هر روز یک کتاب