«سفرنامهی برادران امیدوار» اثری است از عیسی امیدوار (نویسنده و جهانگرد اهل تهران، متولد ۱۳۰۸) و عبدالله امیدوار (نویسنده و جهانگرد اهل تهران، از ۱۳۱۰ تا ۱۴۰۱) که در سال ۱۳۴۳ منتشر شده است. این کتاب به روایت سفر این دو برادر به اقصی نقاط جهان میپردازد.
دربارهی سفرنامهی برادران امیدوار
کتاب سفرنامهی برادران امیدوار اثر عیسی و عبدالله امیدوار، از نخستین نمونههای مستندات ادبیات سفر و جهانگردی در ایران معاصر است. این کتاب نه تنها از نظر تاریخی و جغرافیایی ارزشمند است، بلکه نگاه ما را به انسان و جهان پیرامونش گسترش میدهد. برادران امیدوار به عنوان دو مسافر ایرانی، در دورانی که جهانگردی به معنای امروزی هنوز به شکلی گسترده توسعه نیافته بود، تصمیم گرفتند که از مرزهای کشور خود فراتر رفته و به کشف ناشناختهها بپردازند.
نویسندگان کتاب با عزمی راسخ و انگیزهای منحصر به فرد، سفری طولانی و پرماجرا را در پیش گرفتند. آنها نه تنها به دنبال ماجراجویی و کسب تجربههای جدید بودند، بلکه میخواستند با جوامع مختلف دنیا آشنا شده و فرهنگها، آداب و رسوم، و شرایط اجتماعی و اقتصادی مردم را از نزدیک مشاهده کنند. این روحیه کنجکاوی و تحقیق، روح اصلی این کتاب را شکل میدهد.
سفر برادران امیدوار از تهران آغاز شد و از آنجا به بسیاری از نقاط جهان رسید. آنها با استفاده از وسایل نقلیهای چون موتور سیکلت و سپس وانت، مسافتهای طولانی و پیچیدهای را طی کردند. ماجراهایی که در این مسیر برایشان رخ داد، گاه بسیار شگفتانگیز و گاه چالشبرانگیز بود. خواننده با مطالعهی این کتاب با لحظات شادی و سختیهای آنها شریک میشود و بهگونهای در این سفر دور و دراز همراه آنهاست.
این سفرنامه یک گنجینهای از تجربیات است که در آن نویسندگان با دقت و حساسیت، جزئیات هر مکان و مردمی را که با آنها مواجه شدهاند، به تصویر کشیدهاند. از صحراهای آفریقا تا جنگلهای آمازون، از کوههای بلند هیمالیا تا سواحل دوردست جزایر اقیانوس آرام، هر بخش از این سفر پر از اکتشافات جدید و بینظیر است.
کتاب سفرنامهی برادران امیدوار نه تنها به عنوان یک مستند تاریخی، بلکه به عنوان یک منبع الهامبخش برای نسلهای آینده مطرح است. عیسی و عبدالله امیدوار با ارادهای قوی و بدون امکانات پیشرفته امروزی، سفری را آغاز کردند که برای بسیاری از همعصرانشان به ظاهر غیرممکن بود. این اقدام آنها نشان میدهد که با اراده و پشتکار، میتوان حتی از مرزهای غیرممکن عبور کرد.
یکی از ویژگیهای برجستهی این کتاب، صداقت و سادگی روایت آن است. نویسندگان به دور از هرگونه اغراق یا تکلف، روایتی صمیمی و واقعی از آنچه که دیده و تجربه کردهاند، ارائه میدهند. این صداقت در روایت، به خواننده این امکان را میدهد که به راحتی با آنها ارتباط برقرار کرده و خود را در جایگاه یک مسافر احساس کند.
بخشهای مختلف کتاب بهخوبی به توصیف مردمانی که با آنها روبرو شدهاند و شیوههای زندگی آنها میپردازد. از زندگی ساده و طبیعی مردمان بدوی تا شهرهای صنعتی و پیشرفته، این سفرنامه تصویری جامع از تنوع فرهنگی و اجتماعی جهان ارائه میدهد.
در هر نقطهای از مسیر، برادران امیدوار با چالشهایی روبرو شدند که ممکن بود هر فردی را از ادامهی سفر منصرف کند. اما آنها با اراده و صبر فراوان، بر مشکلات فائق آمده و به سفر خود ادامه دادند. این تلاشها و پشتکار بیوقفهشان یکی از درسهای مهم این کتاب برای خواننده است.
کتاب به طور همزمان نگاهی نو به تعاملات انسانی و ارتباطات بینفرهنگی دارد. برادران امیدوار نشان دادند که با توجه و احترام به فرهنگهای دیگر، میتوان پلهایی از دوستی و تفاهم بین ملل مختلف ساخت. این درس ارزشمند امروز نیز، با وجود پیشرفتهای تکنولوژیک و افزایش ارتباطات جهانی، همچنان کاربرد دارد.
یکی دیگر از جنبههای مهم این کتاب، تأثیرات فرهنگی و اجتماعی آن بر جامعهی ایرانی است. این سفرنامه در زمان خود بسیاری از مردم ایران را با جهان خارج و فرهنگهای مختلف آشنا کرد و باعث شد تا نگاه ایرانیان به مسافرت و جهانگردی تغییر کند. برادران امیدوار به عنوان پیشگامان سفر و جهانگردی، راهی را برای نسلهای بعدی باز کردند.
در نهایت، سفرنامهی برادران امیدوار یک اثر مهم در ادبیات سفرنامهنویسی ایران است که نه تنها برای علاقهمندان به سفر و ماجراجویی، بلکه برای همهی کسانی که به دنبال کشف فرهنگها و شناخت جهان هستند، خواندنی و جذاب است. این کتاب با روحیهای پر از امید و انرژی، همچنان الهامبخش است و به ما یادآوری میکند که جهان پیرامون ما پر از شگفتیها و ناشناختههایی است که تنها با جسارت و کنجکاوی میتوان به آنها دست یافت.
هرچند از زمان نگارش این سفرنامه دههها گذشته، اما پیامهای آن همچنان تازه و معنادار است. این کتاب دعوتی است برای جستجوی ناشناختهها و پذیرش چالشهای جدید، سفری که نه تنها به خارج از مرزهای جغرافیایی، بلکه به عمق روح و تفکر انسان نیز ادامه دارد.
کتاب سفرنامهی برادران امیدوار در وبسایت goodreads دارای امتیاز ۴.۴۷ با بیش از ۲۱۳ رای و ۴۷ نقد و نظر است.
خلاصهی محتوای سفرنامهی برادران امیدوار
کتاب سفرنامهی برادران امیدوار داستان سفر طولانی و هیجانانگیز عیسی و عبدالله امیدوار به سراسر جهان است. این دو برادر ایرانی در دهه ۱۳۳۰ شمسی، با هدف شناخت فرهنگها و اقوام مختلف، سفری بیسابقه را آغاز کردند. سفر آنها ابتدا با موتورسیکلت و سپس با خودروی وانت ادامه یافت، و در مسیر، با چالشهای فراوانی از جمله طبیعت دشوار، مشکلات فنی، و تفاوتهای فرهنگی مواجه شدند.
نخستین بخشهای کتاب به شرح آمادهسازی و آغاز سفر از تهران به سمت کشورهای آسیایی و سپس آفریقا میپردازد. در این قسمت، برادران امیدوار با قبایل بومی و آداب و رسوم منحصر به فرد مردمان مناطقی مانند هند، پاکستان، و آفریقا آشنا میشوند. آنها به خوبی از تفاوتهای فرهنگی و اجتماعی میان جوامع مختلف سخن میگویند و نشان میدهند که چگونه این تجربهها باعث گسترش دیدگاهشان نسبت به جهان شده است.
در بخشهای بعدی، سفر به سمت آمریکای جنوبی و شمالی ادامه مییابد. در این قاره، برادران امیدوار با جوامع متنوع و گاه ناشناختهای از سرخپوستان و اقوام بدوی روبرو میشوند. آنها از جنگلهای آمازون و طبیعت بکر این منطقه عبور کرده و تلاش میکنند تا زندگی ساده و طبیعی مردمان بومی را از نزدیک درک کنند. این بخشها از کتاب پر از ماجراهای شگفتانگیز و خطرات طبیعی است که در مسیرشان با آنها روبرو میشوند.
کتاب به طور جامع به زندگی در قارههای مختلف نیز میپردازد. از سواحل دورافتاده و جزایر اقیانوس آرام تا شهرهای پیشرفتهی استرالیا و نیوزیلند، برادران امیدوار تجربههای جدیدی از شیوههای زندگی متفاوت به دست میآورند. در این نقاط، آنها به تعامل با مردمان محلی پرداخته و اطلاعات مفیدی دربارهی فرهنگ، اقتصاد، و نحوهی زندگی این جوامع به خوانندگان منتقل میکنند.
یکی از نکات برجستهی این کتاب، توجه نویسندگان به جزئیات و دقت در توصیف طبیعت و معماری هر منطقه است. برادران امیدوار با نگاهی دقیق و حساس به محیط اطراف خود، حتی در سختترین شرایط، موفق به ثبت لحظات ویژهای از مناظر طبیعی و شیوهی زندگی انسانها میشوند. این رویکرد، کتاب را به منبعی ارزشمند برای علاقهمندان به طبیعت و فرهنگهای مختلف تبدیل کرده است.
در نهایت، سفر آنها پس از حدود ۱۰ سال و بازگشت به ایران به پایان میرسد. این سفرنامه نه تنها گزارشی از یک ماجراجویی شخصی است، بلکه به عنوان منبعی فرهنگی و اجتماعی برای شناخت بهتر جهان و ارتباط میان انسانها شناخته میشود. کتاب بازتابی است از شجاعت، اراده، و عطش بیپایان برای شناختن جهان و انسانهای آن.
سفرنامهی برادران امیدوار، به عنوان یکی از نخستین آثار معتبر در حوزهی سفرنامهنویسی ایران، نقشی تأثیرگذار در گسترش فرهنگ جهانگردی و شناخت جوامع مختلف برای ایرانیان ایفا کرده است. این کتاب هنوز هم برای علاقهمندان به سفر و کشف ناشناختهها جذاب و الهامبخش است.
بخشهایی از سفرنامهی برادران امیدوار
سال ۱۳۳۳، سال آغاز سفر پرخطر ما دو برادر بود، این سفر که ده سال به درازا کشید در زمانی انجام شد که امکانات سفر، قابل مقایسه، با جهان امروز نبود، بیشترین دوران سفرهای ما در شگفت انگیزترین مناطق پنج قاره جهان و در سخت ترین شرایط انجام گرفت. ما از مدار قطبی شمال آمریکا و کانادا تا سرزمین آتش را که در جنوبی ترین بخش قاره آمریکا قرار دارد در گذر نه سال زیر پا گذاشتیم.
در این مدت، لحظه لحظه های زندگی مان را به دیدن، اندیشیدن و تجربه اندوزی گذراندیم و بیشتر از همه درباره ی نخستین بومیانی که در گذشته دور به آمریکا آمده و در آنجا ماندگار شده بودند به پژوهش پرداختیم، از شهرهای کوچک و بزرگ کشورهای دنیا که گذشتیم، در بسیاری از کالج ها و دانشکده های مهم، درباره آنچه در جاجای جهان دیده بودیم، سخنرانی کردیم و فیلم هایی را که با سخت جانی بسیار تهیه کرده بودیم برای آنان به نمایش گذاشتیم.
این چنین بود که صدها مقاله مصور که چکیده ی تحقیقات ما بود در بزرگ ترین مجلات و روزنامه های کشورهای دنیا به چاپ رسید و نام ما به عنوان دو جهانگرد ایرانی بر سر زبان ها افتاد . ما با بیشتر روسای جمهور، نخست وزیران، پادشاهان و شخصیت های فرهنگی کشورهای جهان دیدار و با آنان به صحبت نشستیم.
در پایان این سفر درازمدت، برادرم عبدالله در کشور شیلی اقامت گزید و هم اکنون نه تنها سردبیری دو مجله سینمایی و سیاحتی را در شهر سانتیاگو برعهده دارد، بلکه او با پایه گذاری یکی از بزرگ ترین مراکز سینمایی، نام ایران را در آن دیار نیز پرآوازه ساخته است.
اما من «عیسی» پس از بازگشت در میهنم ایران عزیز رخت اقامت افکنده و برای همیشه در اینجا خواهم ماند، اگرچه اندیشه هایم همواره در افق های دوردست و در سرزمین هایی در چرخش است که با نمادهای سحرآسای خود هر لحظه به امیدواران امیدهای تازه ای می بخشند.
………………….
آنگاه که صبح در بیابانهای آفریقا فرا رسید، خورشید همچون گوی آتشین از افق سر بر آورد و نور طلاییاش بر شنهای بیپایان صحرا تابید. ما همچنان سوار بر موتور، در میان بادهای گرم بیابان پیش میرفتیم. هر از گاهی صدای جیرجیرکها و پرندگان ناشناس در سکوت بیابان میشکست.
آنجا بود که برای نخستین بار با قبیلهای کوچک از مردم بومی روبرو شدیم. مردمانی ساده و صمیمی، با لباسهای رنگارنگ و چهرههایی آفتابسوخته. آنان ما را به کلبههایشان دعوت کردند و با غذایی ساده ولی لذیذ پذیرایی کردند. این اولین برخورد ما با فرهنگهای بومی آفریقا بود و تجربهای که هرگز فراموش نخواهیم کرد.
…………………..
در جنگلهای آمازون، هر قدمی که برمیداشتیم، صدای خشخش برگهای خشک زیر پایمان بلند میشد. بوی خاک مرطوب و درختان هزار ساله فضا را پر کرده بود. درختانی بلند و سر به فلک کشیده که چنان بلند بودند که آسمان را نمیتوانستیم ببینیم. در این جنگل بکر و دستنخورده، با یکی از قبایل بومی که هنوز به شیوهی اجدادی خود زندگی میکردند، دیدار کردیم.
آنها از دنیای مدرن چیزی نمیدانستند، اما از طبیعت و رازهای آن، بیش از هر انسان متمدنی آگاهی داشتند. زندگی آنان به ما یادآوری کرد که چگونه انسان میتواند با طبیعت همزیستی کند و از منابع آن بهرهمند شود، بدون آنکه به تخریب آن بپردازد.
……………………
به استرالیا که رسیدیم، تغییرات شگرفی را در فرهنگ و طبیعت احساس کردیم. از صحراهای بیآب و علف و جنگلهای استوایی، به شهری پیشرفته و مدرن پا گذاشتیم. ملبورن، با خیابانهای پرجمعیت و ساختمانهای بلندش، تضادی آشکار با آنچه در ماههای گذشته تجربه کرده بودیم، داشت.
اما اینجا نیز، مردم با مهربانی و لبخند از ما استقبال کردند و داستان سفرمان برایشان جذاب و شگفتانگیز بود. یکی از جالبترین بخشهای این سفر، دیدار با بومیان استرالیایی بود. آنها همچنان به سنتهای خود پایبند بودند و در دل این کشور پیشرفته، فرهنگ کهن خود را حفظ کرده بودند.
اگر به کتاب سفرنامهی برادران امیدوار علاقه دارید، میتوانید در بخش معرفی برترین سفرنامهها در وبسایت هر روز یک کتاب، با سایر موارد مشابه نیز آشنا شوید.
8 مهر 1403
سفرنامهی برادران امیدوار
«سفرنامهی برادران امیدوار» اثری است از عیسی امیدوار (نویسنده و جهانگرد اهل تهران، متولد ۱۳۰۸) و عبدالله امیدوار (نویسنده و جهانگرد اهل تهران، از ۱۳۱۰ تا ۱۴۰۱) که در سال ۱۳۴۳ منتشر شده است. این کتاب به روایت سفر این دو برادر به اقصی نقاط جهان میپردازد.
دربارهی سفرنامهی برادران امیدوار
کتاب سفرنامهی برادران امیدوار اثر عیسی و عبدالله امیدوار، از نخستین نمونههای مستندات ادبیات سفر و جهانگردی در ایران معاصر است. این کتاب نه تنها از نظر تاریخی و جغرافیایی ارزشمند است، بلکه نگاه ما را به انسان و جهان پیرامونش گسترش میدهد. برادران امیدوار به عنوان دو مسافر ایرانی، در دورانی که جهانگردی به معنای امروزی هنوز به شکلی گسترده توسعه نیافته بود، تصمیم گرفتند که از مرزهای کشور خود فراتر رفته و به کشف ناشناختهها بپردازند.
نویسندگان کتاب با عزمی راسخ و انگیزهای منحصر به فرد، سفری طولانی و پرماجرا را در پیش گرفتند. آنها نه تنها به دنبال ماجراجویی و کسب تجربههای جدید بودند، بلکه میخواستند با جوامع مختلف دنیا آشنا شده و فرهنگها، آداب و رسوم، و شرایط اجتماعی و اقتصادی مردم را از نزدیک مشاهده کنند. این روحیه کنجکاوی و تحقیق، روح اصلی این کتاب را شکل میدهد.
سفر برادران امیدوار از تهران آغاز شد و از آنجا به بسیاری از نقاط جهان رسید. آنها با استفاده از وسایل نقلیهای چون موتور سیکلت و سپس وانت، مسافتهای طولانی و پیچیدهای را طی کردند. ماجراهایی که در این مسیر برایشان رخ داد، گاه بسیار شگفتانگیز و گاه چالشبرانگیز بود. خواننده با مطالعهی این کتاب با لحظات شادی و سختیهای آنها شریک میشود و بهگونهای در این سفر دور و دراز همراه آنهاست.
این سفرنامه یک گنجینهای از تجربیات است که در آن نویسندگان با دقت و حساسیت، جزئیات هر مکان و مردمی را که با آنها مواجه شدهاند، به تصویر کشیدهاند. از صحراهای آفریقا تا جنگلهای آمازون، از کوههای بلند هیمالیا تا سواحل دوردست جزایر اقیانوس آرام، هر بخش از این سفر پر از اکتشافات جدید و بینظیر است.
کتاب سفرنامهی برادران امیدوار نه تنها به عنوان یک مستند تاریخی، بلکه به عنوان یک منبع الهامبخش برای نسلهای آینده مطرح است. عیسی و عبدالله امیدوار با ارادهای قوی و بدون امکانات پیشرفته امروزی، سفری را آغاز کردند که برای بسیاری از همعصرانشان به ظاهر غیرممکن بود. این اقدام آنها نشان میدهد که با اراده و پشتکار، میتوان حتی از مرزهای غیرممکن عبور کرد.
یکی از ویژگیهای برجستهی این کتاب، صداقت و سادگی روایت آن است. نویسندگان به دور از هرگونه اغراق یا تکلف، روایتی صمیمی و واقعی از آنچه که دیده و تجربه کردهاند، ارائه میدهند. این صداقت در روایت، به خواننده این امکان را میدهد که به راحتی با آنها ارتباط برقرار کرده و خود را در جایگاه یک مسافر احساس کند.
بخشهای مختلف کتاب بهخوبی به توصیف مردمانی که با آنها روبرو شدهاند و شیوههای زندگی آنها میپردازد. از زندگی ساده و طبیعی مردمان بدوی تا شهرهای صنعتی و پیشرفته، این سفرنامه تصویری جامع از تنوع فرهنگی و اجتماعی جهان ارائه میدهد.
در هر نقطهای از مسیر، برادران امیدوار با چالشهایی روبرو شدند که ممکن بود هر فردی را از ادامهی سفر منصرف کند. اما آنها با اراده و صبر فراوان، بر مشکلات فائق آمده و به سفر خود ادامه دادند. این تلاشها و پشتکار بیوقفهشان یکی از درسهای مهم این کتاب برای خواننده است.
کتاب به طور همزمان نگاهی نو به تعاملات انسانی و ارتباطات بینفرهنگی دارد. برادران امیدوار نشان دادند که با توجه و احترام به فرهنگهای دیگر، میتوان پلهایی از دوستی و تفاهم بین ملل مختلف ساخت. این درس ارزشمند امروز نیز، با وجود پیشرفتهای تکنولوژیک و افزایش ارتباطات جهانی، همچنان کاربرد دارد.
یکی دیگر از جنبههای مهم این کتاب، تأثیرات فرهنگی و اجتماعی آن بر جامعهی ایرانی است. این سفرنامه در زمان خود بسیاری از مردم ایران را با جهان خارج و فرهنگهای مختلف آشنا کرد و باعث شد تا نگاه ایرانیان به مسافرت و جهانگردی تغییر کند. برادران امیدوار به عنوان پیشگامان سفر و جهانگردی، راهی را برای نسلهای بعدی باز کردند.
در نهایت، سفرنامهی برادران امیدوار یک اثر مهم در ادبیات سفرنامهنویسی ایران است که نه تنها برای علاقهمندان به سفر و ماجراجویی، بلکه برای همهی کسانی که به دنبال کشف فرهنگها و شناخت جهان هستند، خواندنی و جذاب است. این کتاب با روحیهای پر از امید و انرژی، همچنان الهامبخش است و به ما یادآوری میکند که جهان پیرامون ما پر از شگفتیها و ناشناختههایی است که تنها با جسارت و کنجکاوی میتوان به آنها دست یافت.
هرچند از زمان نگارش این سفرنامه دههها گذشته، اما پیامهای آن همچنان تازه و معنادار است. این کتاب دعوتی است برای جستجوی ناشناختهها و پذیرش چالشهای جدید، سفری که نه تنها به خارج از مرزهای جغرافیایی، بلکه به عمق روح و تفکر انسان نیز ادامه دارد.
کتاب سفرنامهی برادران امیدوار در وبسایت goodreads دارای امتیاز ۴.۴۷ با بیش از ۲۱۳ رای و ۴۷ نقد و نظر است.
خلاصهی محتوای سفرنامهی برادران امیدوار
کتاب سفرنامهی برادران امیدوار داستان سفر طولانی و هیجانانگیز عیسی و عبدالله امیدوار به سراسر جهان است. این دو برادر ایرانی در دهه ۱۳۳۰ شمسی، با هدف شناخت فرهنگها و اقوام مختلف، سفری بیسابقه را آغاز کردند. سفر آنها ابتدا با موتورسیکلت و سپس با خودروی وانت ادامه یافت، و در مسیر، با چالشهای فراوانی از جمله طبیعت دشوار، مشکلات فنی، و تفاوتهای فرهنگی مواجه شدند.
نخستین بخشهای کتاب به شرح آمادهسازی و آغاز سفر از تهران به سمت کشورهای آسیایی و سپس آفریقا میپردازد. در این قسمت، برادران امیدوار با قبایل بومی و آداب و رسوم منحصر به فرد مردمان مناطقی مانند هند، پاکستان، و آفریقا آشنا میشوند. آنها به خوبی از تفاوتهای فرهنگی و اجتماعی میان جوامع مختلف سخن میگویند و نشان میدهند که چگونه این تجربهها باعث گسترش دیدگاهشان نسبت به جهان شده است.
در بخشهای بعدی، سفر به سمت آمریکای جنوبی و شمالی ادامه مییابد. در این قاره، برادران امیدوار با جوامع متنوع و گاه ناشناختهای از سرخپوستان و اقوام بدوی روبرو میشوند. آنها از جنگلهای آمازون و طبیعت بکر این منطقه عبور کرده و تلاش میکنند تا زندگی ساده و طبیعی مردمان بومی را از نزدیک درک کنند. این بخشها از کتاب پر از ماجراهای شگفتانگیز و خطرات طبیعی است که در مسیرشان با آنها روبرو میشوند.
کتاب به طور جامع به زندگی در قارههای مختلف نیز میپردازد. از سواحل دورافتاده و جزایر اقیانوس آرام تا شهرهای پیشرفتهی استرالیا و نیوزیلند، برادران امیدوار تجربههای جدیدی از شیوههای زندگی متفاوت به دست میآورند. در این نقاط، آنها به تعامل با مردمان محلی پرداخته و اطلاعات مفیدی دربارهی فرهنگ، اقتصاد، و نحوهی زندگی این جوامع به خوانندگان منتقل میکنند.
یکی از نکات برجستهی این کتاب، توجه نویسندگان به جزئیات و دقت در توصیف طبیعت و معماری هر منطقه است. برادران امیدوار با نگاهی دقیق و حساس به محیط اطراف خود، حتی در سختترین شرایط، موفق به ثبت لحظات ویژهای از مناظر طبیعی و شیوهی زندگی انسانها میشوند. این رویکرد، کتاب را به منبعی ارزشمند برای علاقهمندان به طبیعت و فرهنگهای مختلف تبدیل کرده است.
در نهایت، سفر آنها پس از حدود ۱۰ سال و بازگشت به ایران به پایان میرسد. این سفرنامه نه تنها گزارشی از یک ماجراجویی شخصی است، بلکه به عنوان منبعی فرهنگی و اجتماعی برای شناخت بهتر جهان و ارتباط میان انسانها شناخته میشود. کتاب بازتابی است از شجاعت، اراده، و عطش بیپایان برای شناختن جهان و انسانهای آن.
سفرنامهی برادران امیدوار، به عنوان یکی از نخستین آثار معتبر در حوزهی سفرنامهنویسی ایران، نقشی تأثیرگذار در گسترش فرهنگ جهانگردی و شناخت جوامع مختلف برای ایرانیان ایفا کرده است. این کتاب هنوز هم برای علاقهمندان به سفر و کشف ناشناختهها جذاب و الهامبخش است.
بخشهایی از سفرنامهی برادران امیدوار
سال ۱۳۳۳، سال آغاز سفر پرخطر ما دو برادر بود، این سفر که ده سال به درازا کشید در زمانی انجام شد که امکانات سفر، قابل مقایسه، با جهان امروز نبود، بیشترین دوران سفرهای ما در شگفت انگیزترین مناطق پنج قاره جهان و در سخت ترین شرایط انجام گرفت. ما از مدار قطبی شمال آمریکا و کانادا تا سرزمین آتش را که در جنوبی ترین بخش قاره آمریکا قرار دارد در گذر نه سال زیر پا گذاشتیم.
در این مدت، لحظه لحظه های زندگی مان را به دیدن، اندیشیدن و تجربه اندوزی گذراندیم و بیشتر از همه درباره ی نخستین بومیانی که در گذشته دور به آمریکا آمده و در آنجا ماندگار شده بودند به پژوهش پرداختیم، از شهرهای کوچک و بزرگ کشورهای دنیا که گذشتیم، در بسیاری از کالج ها و دانشکده های مهم، درباره آنچه در جاجای جهان دیده بودیم، سخنرانی کردیم و فیلم هایی را که با سخت جانی بسیار تهیه کرده بودیم برای آنان به نمایش گذاشتیم.
این چنین بود که صدها مقاله مصور که چکیده ی تحقیقات ما بود در بزرگ ترین مجلات و روزنامه های کشورهای دنیا به چاپ رسید و نام ما به عنوان دو جهانگرد ایرانی بر سر زبان ها افتاد . ما با بیشتر روسای جمهور، نخست وزیران، پادشاهان و شخصیت های فرهنگی کشورهای جهان دیدار و با آنان به صحبت نشستیم.
در پایان این سفر درازمدت، برادرم عبدالله در کشور شیلی اقامت گزید و هم اکنون نه تنها سردبیری دو مجله سینمایی و سیاحتی را در شهر سانتیاگو برعهده دارد، بلکه او با پایه گذاری یکی از بزرگ ترین مراکز سینمایی، نام ایران را در آن دیار نیز پرآوازه ساخته است.
اما من «عیسی» پس از بازگشت در میهنم ایران عزیز رخت اقامت افکنده و برای همیشه در اینجا خواهم ماند، اگرچه اندیشه هایم همواره در افق های دوردست و در سرزمین هایی در چرخش است که با نمادهای سحرآسای خود هر لحظه به امیدواران امیدهای تازه ای می بخشند.
………………….
آنگاه که صبح در بیابانهای آفریقا فرا رسید، خورشید همچون گوی آتشین از افق سر بر آورد و نور طلاییاش بر شنهای بیپایان صحرا تابید. ما همچنان سوار بر موتور، در میان بادهای گرم بیابان پیش میرفتیم. هر از گاهی صدای جیرجیرکها و پرندگان ناشناس در سکوت بیابان میشکست.
آنجا بود که برای نخستین بار با قبیلهای کوچک از مردم بومی روبرو شدیم. مردمانی ساده و صمیمی، با لباسهای رنگارنگ و چهرههایی آفتابسوخته. آنان ما را به کلبههایشان دعوت کردند و با غذایی ساده ولی لذیذ پذیرایی کردند. این اولین برخورد ما با فرهنگهای بومی آفریقا بود و تجربهای که هرگز فراموش نخواهیم کرد.
…………………..
در جنگلهای آمازون، هر قدمی که برمیداشتیم، صدای خشخش برگهای خشک زیر پایمان بلند میشد. بوی خاک مرطوب و درختان هزار ساله فضا را پر کرده بود. درختانی بلند و سر به فلک کشیده که چنان بلند بودند که آسمان را نمیتوانستیم ببینیم. در این جنگل بکر و دستنخورده، با یکی از قبایل بومی که هنوز به شیوهی اجدادی خود زندگی میکردند، دیدار کردیم.
آنها از دنیای مدرن چیزی نمیدانستند، اما از طبیعت و رازهای آن، بیش از هر انسان متمدنی آگاهی داشتند. زندگی آنان به ما یادآوری کرد که چگونه انسان میتواند با طبیعت همزیستی کند و از منابع آن بهرهمند شود، بدون آنکه به تخریب آن بپردازد.
……………………
به استرالیا که رسیدیم، تغییرات شگرفی را در فرهنگ و طبیعت احساس کردیم. از صحراهای بیآب و علف و جنگلهای استوایی، به شهری پیشرفته و مدرن پا گذاشتیم. ملبورن، با خیابانهای پرجمعیت و ساختمانهای بلندش، تضادی آشکار با آنچه در ماههای گذشته تجربه کرده بودیم، داشت.
اما اینجا نیز، مردم با مهربانی و لبخند از ما استقبال کردند و داستان سفرمان برایشان جذاب و شگفتانگیز بود. یکی از جالبترین بخشهای این سفر، دیدار با بومیان استرالیایی بود. آنها همچنان به سنتهای خود پایبند بودند و در دل این کشور پیشرفته، فرهنگ کهن خود را حفظ کرده بودند.
اگر به کتاب سفرنامهی برادران امیدوار علاقه دارید، میتوانید در بخش معرفی برترین سفرنامهها در وبسایت هر روز یک کتاب، با سایر موارد مشابه نیز آشنا شوید.
کتابهای پیشنهادی:
توسط: علی معاصر
دستهها: ادبیات ایران، سفرنامه
۰ برچسبها: ادبیات ایران، عبدالله امیدوار، عیسی امیدوار، معرفی کتاب، هر روز یک کتاب