«تریبوله» اثری است از میشل زواگو (نویسنده‌ی فرانسوی، از ۱۸۶۰ تا ۱۹۱۸ میلادی) که در سال ۱۹۰۵ منتشر شده است. این کتاب به روایت زندگی تریبوله، دلقک دربار فرانسه، می‌پردازد.
درباره‌ی تریبوله
رمان «تریبوله» اثر میشل زواگو برای اولین بار در سال ۱۹۰۵ منتشر شد. این اثر، مانند بسیاری از رمان‌های دیگر او، پیش از انتشار به‌عنوان یک کتاب کامل، در روزنامه‌ها منتشر شد. نوشته های زواگو در این دوره محبوبیت قابل توجهی به دست آورد و به میراث ماندگار او در ادبیات فرانسه کمک کرد.
تریبوله خوانندگان را به صحنه‌ی پر جنب و جوش و آشفته فرانسه در اوایل قرن شانزدهم می برد. این دوره که با سلطنت لوئی دوازدهم و فرانسیس اول مشخص شد، زمان مانورهای سیاسی مهم، هنر و فرهنگ رنسانس و تغییرات عمیق اجتماعی بود. این رمان جوهر این دوران را به تصویر می کشد و شبکه پیچیده فتنه های درباری و شخصیت های رنگارنگی را که در دربار فرانسه پراکنده بودند، زنده می کند.
در قلب داستان، تریبوله، یک شخصیت تاریخی قرار دارد که به خاطر نقش خود به عنوان دلقک دربار شناخته می شود. نام اصلی تریبوله نیکلاس فریال بود، و او به عنوان شوخی رسمی لویی دوازدهم و فرانسیس اول خدمت می کرد. تریبوله که به خاطر هوش تیز و مشاهدات دقیق خود شناخته می شد، چیزی بیش از یک سرگرم کننده بود. او ناظر دقیق ماهیت انسانی و دستکاری ظریف سیاست دربار بود.
چیزی که «تریبوله» را به ویژه جذاب می کند، دیدگاه آن است. برخلاف بسیاری از رمان‌های تاریخی که بر پادشاهان، ملکه‌ها و شوالیه‌ها تمرکز می‌کنند، داستان زواگو از چشم یک شوخی روایت می‌شود. این دیدگاه منحصربه‌فرد به خوانندگان اجازه می‌دهد تا دربار را از زاویه‌ای متفاوت ببینند و بینشی از زندگی کسانی که هم خودی و هم غیرخودی در حلقه سلطنتی بودند را ارائه می‌دهد.
شخصیت تریبوله با شوخ طبعی او تعریف می شود که او هم به عنوان یک سلاح و هم به عنوان سپر از آن استفاده می کند. زبان تند و سخنان زیرکانه او اغلب او را در موقعیت های مخاطره آمیزی قرار می دهد، اما او را قادر می سازد تا بر شخصیت های قدرتمند اطرافش نیز تأثیر بگذارد. خرد او که در زیر لایه‌های شوخ طبعی پنهان است، او را به یک معتمد قابل اعتماد برای برخی و یک دشمن خطرناک برای برخی دیگر تبدیل می‌کند.
در محیط سلسله مراتبی و غالباً ظالمانه دربار، شوخی موقعیت منحصر به فردی دارد. نقش تریبوله به او این امکان را می دهد که حقایقی را بیان کند که دیگران نمی توانند، در پوشش شوخ طبعی. با این حال، این آزادی بیان با مجموعه ای از خطرات همراه است، زیرا شوخی باید دائماً خط باریک بین سرگرمی و توهین را طی کند.
این رمان سرشار از دسیسه ها و دسیسه های دربار فرانسه است. تریبوله خود را در مرکز توطئه ها و نقشه های متعدد می یابد و از موقعیت خود برای جمع آوری اطلاعات و دستکاری رویدادها به نفع خود استفاده می کند. تصویر دقیق زواگو از این دسیسه ها، خوانندگان را در لبه صندلی خود نگه می دارد و مشتاقانه برای دیدن اینکه چگونه تریبوله از دشمنان خود سبقت می گیرد.
تریبوله با انبوهی از شخصیت‌های تاریخی از جمله لویی دوازدهم و فرانسیس اول تعامل دارد و حس اصالت را به روایت می‌دهد. این فعل و انفعالات روابط پیچیده و پویایی قدرت در زمین را برجسته می کند. از طریق چشمان تریبوله، خوانندگان درک عمیق تری از این شخصیت های تاریخی و انگیزه های آنها به دست می آورند.
در حالی که رمان مملو از مانورهای سیاسی و تعلیق است، با طنز و انسانیت نیز آغشته است. شوخی‌ها و کنایه‌های تریبوله تسکین کمیک ایجاد می‌کند و جنبه‌های تاریک‌تر داستان را متعادل می‌کند. در عین حال، شخصیت او با عمق و همدلی به تصویر کشیده می شود و جنبه انسانی شوخی را آشکار می کند که درد و آسیب پذیری خود را در پشت ماسکی از خنده پنهان می کند.
«تریبوله» به بررسی مضامین ماندگار قدرت و وفاداری می‌پردازد. وفاداری تریبوله به اربابانش دائماً مورد آزمایش قرار می گیرد و موقعیت او در دادگاه او را مجبور به انتخاب های دشوار می کند. این رمان به بررسی ماهیت قدرت، چه آشکار و چه پنهان، و راه هایی که افراد در ساختارهای پیچیده اقتدار هدایت می کنند می پردازد.
فراتر از عناصر تاریخی و سیاسی، «تریبوله» به بررسی شرایط انسانی می پردازد. زواگو از شخصیت تریبوله برای کشف مضامین هویت، بقا و نیاز انسان به ارتباط استفاده می کند. روابط تریبوله با شخصیت های دیگر، اعم از دوست و دشمن، ماهیت چند وجهی بشریت را آشکار می کند.
داستان تریبوله در نهایت داستان انعطاف پذیری است. علیرغم موقعیت او به عنوان یک شوخی، که اغلب به عنوان پست و ناچیز در نظر گرفته می شود، او ثابت می کند که شخصیتی قدرتمند و مدبر است. توانایی او در سازگاری و شکوفایی در محیط خائنانه دربار، گواهی بر هوش و سرسختی اوست. تریبوله گواهی بر مهارت میشل زواگو به عنوان یک داستان نویس است. توانایی او در بافتن واقعیت تاریخی با داستان، خلق روایتی که هم آموزشی و هم سرگرم کننده است، «تریبوله» را به اثری برجسته در آثار او تبدیل کرده است. این رمان با شخصیت‌های غنی، طرح‌های پیچیده و تفسیری روشن‌گر درباره ماهیت قدرت و حماقت بشر همچنان خوانندگان را مجذوب خود می‌کند.
کتاب تریبوله در وب‌سایت goodreads دارای امتیاز ۳.۶۸ است. این کتاب در ایران با ترجمه‌ای از رشید امانت به بازار عرضه شده است.
داستان تریبوله
«تریبوله» نوشته میشل زواگو داستان نیکلاس فریال، معروف به تریبوله ، یک دلقک تاریخی دربار را روایت می‌کند که در زمان لویی دوازدهم و فرانسیس اول فرانسه خدمت می‌کرد. تریبوله به خاطر هوش تیز و مشاهدات تیزش مشهور است که او را به چهره ای تأثیرگذار و در عین حال موقعیت نامطمئن در دربار فرانسه تبدیل می کند.
رمان با روزهای اولیه شروع به کار دلقک در دربار لویی دوازدهم آغاز می شود، جایی که اظهارات زیرکانه و شوخی های طنز آمیز او به سرعت مورد لطف پادشاه قرار می گیرد. با این حال، موقعیت تریبوله همیشه مملو از خطر است. زبان تند و صداقت سرسختانه او اغلب او را در تضاد با دیگر درباریان قرار می دهد که او را یک تهدید می دانند. نقش منحصربه‌فرد تریبوله به او اجازه می‌دهد تا حقایقی را بیان کند که دیگران جرات بیان آنها را ندارند و در پوشش طنز پیچیده شده‌اند. این توانایی او را به یک مشاور ارزشمند و یک هدف بالقوه تبدیل می کند.
با پیشروی داستان، سلطنت لویی دوازدهم جای خود را به فرانسیس اول می دهد و تریبوله به خدمت خود در دربار ادامه می دهد. فرانسیس اول رنسانس را به فرانسه می آورد و دربار به مرکز پر جنب و جوش هنر، فرهنگ و دسیسه های سیاسی تبدیل می شود. موقعیت تریبوله به عنوان یک شوخی برای او دیدگاهی درونی از مبارزات قدرت، توطئه ها و اتحادهای در حال تغییری که مشخصه این دوره است، فراهم می کند. او از شوخ طبعی و هوش خود برای حرکت در این آب های خطرناک استفاده می کند و به طور نامحسوس بر رویدادها تأثیر می گذارد و از کسانی که به آنها اهمیت می دهد محافظت می کند.
زندگی شخصی دلقک دربار نیز مورد بررسی قرار می گیرد و مردی که در پشت نقاب شوخی قرار دارد آشکار می شود. علیرغم نقش تأثیرگذارش، او در ایجاد تعادل بین وظیفه خود برای سرگرمی و تمایل خود برای تأثیر واقعی بر سیاست دربار با چالش های مداوم روبرو است.
شوخ طبعی او اغلب درد و آسیب‌پذیری درونی‌اش را پنهان می‌کند و از او شخصیتی عمیقاً انسانی و قابل ارتباط می‌سازد. روابط تریبوله با دیگر درباریان، و همچنین وفاداری او به اربابانش، بارها و بارها در حین مانور دادن او در دسیسه ها و توطئه های مختلف مورد آزمایش قرار می گیرد.
یکی از درگیری‌های اصلی این رمان شامل تلاش‌های دلقک برای کشف و خنثی کردن یک توطئه علیه پادشاه است. تریبوله با استفاده از موقعیت و حیله گری خود اطلاعات جمع آوری می کند و برنامه هایی برای محافظت از سلطنت و موقعیت متزلزل خود طراحی می کند. توانایی او در دیدن چهره های صاحبان قدرت و مهارت او در دستکاری وقایع در پشت صحنه، درک عمیق او از ماهیت انسانی و استراتژی سیاسی را برجسته می کند.
همانطور که رمان به اوج خود می رسد، تأثیر تریبوله بیشتر می شود، اما خطراتی که او با آن روبرو است نیز افزایش می یابد. شوخ طبعی او همچنان او را برای برخی محبوب می کند در حالی که دیگران را بیگانه می کند. داستان با موقعیت تریبوله در دادگاه به ظاهر امن به پایان می رسد، اما آینده او نامشخص است. میراث او به عنوان نمادی از قدرت شوخ طبعی و هوش بر زور وحشیانه پابرجاست و خوانندگان را با احساس مبارزات و پیروزی های مداوم او آشنا می کند.
این کتاب ترکیبی غنی از داستان‌های تاریخی است که رویدادها و چهره‌های واقعی را با داستان تخیلی و تکان‌دهنده مردی ترکیب می‌کند که از طنز و هوش برای حرکت در دنیای خطرناک سیاست دربار استفاده می‌کند. خوانندگان از طریق چشمان تریبوله، پیچیدگی‌های قدرت، وفاداری و شرایط انسانی را تجربه می‌کنند و رمان را به خواندنی قانع‌کننده و روشن‌فکر تبدیل می‌کنند.
بخش‌هایی از تریبوله
در تالار بزرگ موزه لوور، آراسته به ملیله‌ها و شلوغ درباریان، تریبوله در مرکز و کانون همه نگاه‌ها قرار داشت. پادشاه لوئی دوازدهم تازه وارد شده بود و اتاق در انتظار سکوت فرو رفته بود. شوخی، جثه کوچک اما با چشمانی که از شیطنت برق می زد، عمیقاً در برابر پادشاه تعظیم کرد.
پادشاه با لبخندی روی لبانش گفت: آه، تریبوله. «امروز چه خبری برای ما می آوری؟ آیا بیشتر از شوخی های زیرکانه ات برای روشن شدن دل ما داری؟»
تریبوله صاف شد، قیافه اش جدی بود، هرچند چشمانش از سرگرمی می رقصیدند. «آقا، من خبر قبر و نور را برای شما می‌آورم. خبر قبر این است که دشمنان شما بر ضد شما نقشه می‌کشند، مثل همیشه.»
درباریان زمزمه می کردند و چشمانشان بین شوخی و شاه می چرخید. تریبوله بدون هیچ دلسردی ادامه داد. «در واقع، آقا، می توان گفت که نقشه های آنها مانند خانه ای از کارت در یک طوفان است که به راحتی واژگون و پراکنده می شود.»
لویی دوازدهم از ته دل خندید و صدا در سالن پیچید. «تو همیشه راهی برای قرار دادن چیزها داری، تریبوله. به من بگو، پیشنهاد می کنی در مورد این »موش ها» چه کار کنیم؟»
تریبوله نزدیکتر شد و صدایش را پایین آورد. «ما باید همیشه هوشیار باشیم، پادشاه من. اما بیشتر از آن، ما باید حیله گر باشیم. اجازه دهید بازی آنها را انجام دهیم، اما اجازه دهید آن را بهتر انجام دهیم. برای هر نقشه ای که آنها طرح می کنند، ما یک طرح متقابل آماده خواهیم داشت. برای هر حرکت آنها ما سه قدم جلوتر خواهیم بود.»
شاه سر تکان داد و قیافه اش جدی شد. «خیلی خوب، تریبوله، من به غرایز تو در این مسائل اعتماد دارم. گوش هایت را باز و عقلت را تیز نگه دار.»
او دوباره تعظیم کرد و لبخند خفیفی روی لب هایش خم شد. مثل همیشه، آقا.
هنگامی که شاه به راه می‌رفت و با مشاورانش صحبت می‌کرد، تریبوله به سایه‌های تالار عقب‌نشینی کرد. ذهن او از قبل کار می کرد، برنامه هایی برای کشف و خنثی کردن آخرین تهدیدات تاج و تخت شکل می گرفت. او می‌دانست که موقعیتش خطرناک است، اما در عین حال یک موقعیت قدرت هم بود. با زیرکی و حیله گری خود، او همچنان در خط باریک بین سرگرمی و توهین قدم می گذاشت و همیشه آماده بود تا از استعدادهای منحصر به فرد خود برای خدمت به پادشاه خود و محافظت از قلمرو استفاده کند.
اگر به کتاب تریبوله علاقه دارید، می‌توانید در بخش معرفی برترین آثار میشل زواگو در وب‌سایت هر روز یک کتاب، با دیگر آثار این نویسنده نیز آشنا شوید.
13 خرداد 1403
تریبوله
«تریبوله» اثری است از میشل زواگو (نویسنده‌ی فرانسوی، از ۱۸۶۰ تا ۱۹۱۸ میلادی) که در سال ۱۹۰۵ منتشر شده است. این کتاب به روایت زندگی تریبوله، دلقک دربار فرانسه، می‌پردازد.
درباره‌ی تریبوله
رمان «تریبوله» اثر میشل زواگو برای اولین بار در سال ۱۹۰۵ منتشر شد. این اثر، مانند بسیاری از رمان‌های دیگر او، پیش از انتشار به‌عنوان یک کتاب کامل، در روزنامه‌ها منتشر شد. نوشته های زواگو در این دوره محبوبیت قابل توجهی به دست آورد و به میراث ماندگار او در ادبیات فرانسه کمک کرد.
تریبوله خوانندگان را به صحنه‌ی پر جنب و جوش و آشفته فرانسه در اوایل قرن شانزدهم می برد. این دوره که با سلطنت لوئی دوازدهم و فرانسیس اول مشخص شد، زمان مانورهای سیاسی مهم، هنر و فرهنگ رنسانس و تغییرات عمیق اجتماعی بود. این رمان جوهر این دوران را به تصویر می کشد و شبکه پیچیده فتنه های درباری و شخصیت های رنگارنگی را که در دربار فرانسه پراکنده بودند، زنده می کند.
در قلب داستان، تریبوله، یک شخصیت تاریخی قرار دارد که به خاطر نقش خود به عنوان دلقک دربار شناخته می شود. نام اصلی تریبوله نیکلاس فریال بود، و او به عنوان شوخی رسمی لویی دوازدهم و فرانسیس اول خدمت می کرد. تریبوله که به خاطر هوش تیز و مشاهدات دقیق خود شناخته می شد، چیزی بیش از یک سرگرم کننده بود. او ناظر دقیق ماهیت انسانی و دستکاری ظریف سیاست دربار بود.
چیزی که «تریبوله» را به ویژه جذاب می کند، دیدگاه آن است. برخلاف بسیاری از رمان‌های تاریخی که بر پادشاهان، ملکه‌ها و شوالیه‌ها تمرکز می‌کنند، داستان زواگو از چشم یک شوخی روایت می‌شود. این دیدگاه منحصربه‌فرد به خوانندگان اجازه می‌دهد تا دربار را از زاویه‌ای متفاوت ببینند و بینشی از زندگی کسانی که هم خودی و هم غیرخودی در حلقه سلطنتی بودند را ارائه می‌دهد.
شخصیت تریبوله با شوخ طبعی او تعریف می شود که او هم به عنوان یک سلاح و هم به عنوان سپر از آن استفاده می کند. زبان تند و سخنان زیرکانه او اغلب او را در موقعیت های مخاطره آمیزی قرار می دهد، اما او را قادر می سازد تا بر شخصیت های قدرتمند اطرافش نیز تأثیر بگذارد. خرد او که در زیر لایه‌های شوخ طبعی پنهان است، او را به یک معتمد قابل اعتماد برای برخی و یک دشمن خطرناک برای برخی دیگر تبدیل می‌کند.
در محیط سلسله مراتبی و غالباً ظالمانه دربار، شوخی موقعیت منحصر به فردی دارد. نقش تریبوله به او این امکان را می دهد که حقایقی را بیان کند که دیگران نمی توانند، در پوشش شوخ طبعی. با این حال، این آزادی بیان با مجموعه ای از خطرات همراه است، زیرا شوخی باید دائماً خط باریک بین سرگرمی و توهین را طی کند.
این رمان سرشار از دسیسه ها و دسیسه های دربار فرانسه است. تریبوله خود را در مرکز توطئه ها و نقشه های متعدد می یابد و از موقعیت خود برای جمع آوری اطلاعات و دستکاری رویدادها به نفع خود استفاده می کند. تصویر دقیق زواگو از این دسیسه ها، خوانندگان را در لبه صندلی خود نگه می دارد و مشتاقانه برای دیدن اینکه چگونه تریبوله از دشمنان خود سبقت می گیرد.
تریبوله با انبوهی از شخصیت‌های تاریخی از جمله لویی دوازدهم و فرانسیس اول تعامل دارد و حس اصالت را به روایت می‌دهد. این فعل و انفعالات روابط پیچیده و پویایی قدرت در زمین را برجسته می کند. از طریق چشمان تریبوله، خوانندگان درک عمیق تری از این شخصیت های تاریخی و انگیزه های آنها به دست می آورند.
در حالی که رمان مملو از مانورهای سیاسی و تعلیق است، با طنز و انسانیت نیز آغشته است. شوخی‌ها و کنایه‌های تریبوله تسکین کمیک ایجاد می‌کند و جنبه‌های تاریک‌تر داستان را متعادل می‌کند. در عین حال، شخصیت او با عمق و همدلی به تصویر کشیده می شود و جنبه انسانی شوخی را آشکار می کند که درد و آسیب پذیری خود را در پشت ماسکی از خنده پنهان می کند.
«تریبوله» به بررسی مضامین ماندگار قدرت و وفاداری می‌پردازد. وفاداری تریبوله به اربابانش دائماً مورد آزمایش قرار می گیرد و موقعیت او در دادگاه او را مجبور به انتخاب های دشوار می کند. این رمان به بررسی ماهیت قدرت، چه آشکار و چه پنهان، و راه هایی که افراد در ساختارهای پیچیده اقتدار هدایت می کنند می پردازد.
فراتر از عناصر تاریخی و سیاسی، «تریبوله» به بررسی شرایط انسانی می پردازد. زواگو از شخصیت تریبوله برای کشف مضامین هویت، بقا و نیاز انسان به ارتباط استفاده می کند. روابط تریبوله با شخصیت های دیگر، اعم از دوست و دشمن، ماهیت چند وجهی بشریت را آشکار می کند.
داستان تریبوله در نهایت داستان انعطاف پذیری است. علیرغم موقعیت او به عنوان یک شوخی، که اغلب به عنوان پست و ناچیز در نظر گرفته می شود، او ثابت می کند که شخصیتی قدرتمند و مدبر است. توانایی او در سازگاری و شکوفایی در محیط خائنانه دربار، گواهی بر هوش و سرسختی اوست. تریبوله گواهی بر مهارت میشل زواگو به عنوان یک داستان نویس است. توانایی او در بافتن واقعیت تاریخی با داستان، خلق روایتی که هم آموزشی و هم سرگرم کننده است، «تریبوله» را به اثری برجسته در آثار او تبدیل کرده است. این رمان با شخصیت‌های غنی، طرح‌های پیچیده و تفسیری روشن‌گر درباره ماهیت قدرت و حماقت بشر همچنان خوانندگان را مجذوب خود می‌کند.
کتاب تریبوله در وب‌سایت goodreads دارای امتیاز ۳.۶۸ است. این کتاب در ایران با ترجمه‌ای از رشید امانت به بازار عرضه شده است.
داستان تریبوله
«تریبوله» نوشته میشل زواگو داستان نیکلاس فریال، معروف به تریبوله ، یک دلقک تاریخی دربار را روایت می‌کند که در زمان لویی دوازدهم و فرانسیس اول فرانسه خدمت می‌کرد. تریبوله به خاطر هوش تیز و مشاهدات تیزش مشهور است که او را به چهره ای تأثیرگذار و در عین حال موقعیت نامطمئن در دربار فرانسه تبدیل می کند.
رمان با روزهای اولیه شروع به کار دلقک در دربار لویی دوازدهم آغاز می شود، جایی که اظهارات زیرکانه و شوخی های طنز آمیز او به سرعت مورد لطف پادشاه قرار می گیرد. با این حال، موقعیت تریبوله همیشه مملو از خطر است. زبان تند و صداقت سرسختانه او اغلب او را در تضاد با دیگر درباریان قرار می دهد که او را یک تهدید می دانند. نقش منحصربه‌فرد تریبوله به او اجازه می‌دهد تا حقایقی را بیان کند که دیگران جرات بیان آنها را ندارند و در پوشش طنز پیچیده شده‌اند. این توانایی او را به یک مشاور ارزشمند و یک هدف بالقوه تبدیل می کند.
با پیشروی داستان، سلطنت لویی دوازدهم جای خود را به فرانسیس اول می دهد و تریبوله به خدمت خود در دربار ادامه می دهد. فرانسیس اول رنسانس را به فرانسه می آورد و دربار به مرکز پر جنب و جوش هنر، فرهنگ و دسیسه های سیاسی تبدیل می شود. موقعیت تریبوله به عنوان یک شوخی برای او دیدگاهی درونی از مبارزات قدرت، توطئه ها و اتحادهای در حال تغییری که مشخصه این دوره است، فراهم می کند. او از شوخ طبعی و هوش خود برای حرکت در این آب های خطرناک استفاده می کند و به طور نامحسوس بر رویدادها تأثیر می گذارد و از کسانی که به آنها اهمیت می دهد محافظت می کند.
زندگی شخصی دلقک دربار نیز مورد بررسی قرار می گیرد و مردی که در پشت نقاب شوخی قرار دارد آشکار می شود. علیرغم نقش تأثیرگذارش، او در ایجاد تعادل بین وظیفه خود برای سرگرمی و تمایل خود برای تأثیر واقعی بر سیاست دربار با چالش های مداوم روبرو است.
شوخ طبعی او اغلب درد و آسیب‌پذیری درونی‌اش را پنهان می‌کند و از او شخصیتی عمیقاً انسانی و قابل ارتباط می‌سازد. روابط تریبوله با دیگر درباریان، و همچنین وفاداری او به اربابانش، بارها و بارها در حین مانور دادن او در دسیسه ها و توطئه های مختلف مورد آزمایش قرار می گیرد.
یکی از درگیری‌های اصلی این رمان شامل تلاش‌های دلقک برای کشف و خنثی کردن یک توطئه علیه پادشاه است. تریبوله با استفاده از موقعیت و حیله گری خود اطلاعات جمع آوری می کند و برنامه هایی برای محافظت از سلطنت و موقعیت متزلزل خود طراحی می کند. توانایی او در دیدن چهره های صاحبان قدرت و مهارت او در دستکاری وقایع در پشت صحنه، درک عمیق او از ماهیت انسانی و استراتژی سیاسی را برجسته می کند.
همانطور که رمان به اوج خود می رسد، تأثیر تریبوله بیشتر می شود، اما خطراتی که او با آن روبرو است نیز افزایش می یابد. شوخ طبعی او همچنان او را برای برخی محبوب می کند در حالی که دیگران را بیگانه می کند. داستان با موقعیت تریبوله در دادگاه به ظاهر امن به پایان می رسد، اما آینده او نامشخص است. میراث او به عنوان نمادی از قدرت شوخ طبعی و هوش بر زور وحشیانه پابرجاست و خوانندگان را با احساس مبارزات و پیروزی های مداوم او آشنا می کند.
این کتاب ترکیبی غنی از داستان‌های تاریخی است که رویدادها و چهره‌های واقعی را با داستان تخیلی و تکان‌دهنده مردی ترکیب می‌کند که از طنز و هوش برای حرکت در دنیای خطرناک سیاست دربار استفاده می‌کند. خوانندگان از طریق چشمان تریبوله، پیچیدگی‌های قدرت، وفاداری و شرایط انسانی را تجربه می‌کنند و رمان را به خواندنی قانع‌کننده و روشن‌فکر تبدیل می‌کنند.
بخش‌هایی از تریبوله
در تالار بزرگ موزه لوور، آراسته به ملیله‌ها و شلوغ درباریان، تریبوله در مرکز و کانون همه نگاه‌ها قرار داشت. پادشاه لوئی دوازدهم تازه وارد شده بود و اتاق در انتظار سکوت فرو رفته بود. شوخی، جثه کوچک اما با چشمانی که از شیطنت برق می زد، عمیقاً در برابر پادشاه تعظیم کرد.
پادشاه با لبخندی روی لبانش گفت: آه، تریبوله. «امروز چه خبری برای ما می آوری؟ آیا بیشتر از شوخی های زیرکانه ات برای روشن شدن دل ما داری؟»
تریبوله صاف شد، قیافه اش جدی بود، هرچند چشمانش از سرگرمی می رقصیدند. «آقا، من خبر قبر و نور را برای شما می‌آورم. خبر قبر این است که دشمنان شما بر ضد شما نقشه می‌کشند، مثل همیشه.»
درباریان زمزمه می کردند و چشمانشان بین شوخی و شاه می چرخید. تریبوله بدون هیچ دلسردی ادامه داد. «در واقع، آقا، می توان گفت که نقشه های آنها مانند خانه ای از کارت در یک طوفان است که به راحتی واژگون و پراکنده می شود.»
لویی دوازدهم از ته دل خندید و صدا در سالن پیچید. «تو همیشه راهی برای قرار دادن چیزها داری، تریبوله. به من بگو، پیشنهاد می کنی در مورد این »موش ها» چه کار کنیم؟»
تریبوله نزدیکتر شد و صدایش را پایین آورد. «ما باید همیشه هوشیار باشیم، پادشاه من. اما بیشتر از آن، ما باید حیله گر باشیم. اجازه دهید بازی آنها را انجام دهیم، اما اجازه دهید آن را بهتر انجام دهیم. برای هر نقشه ای که آنها طرح می کنند، ما یک طرح متقابل آماده خواهیم داشت. برای هر حرکت آنها ما سه قدم جلوتر خواهیم بود.»
شاه سر تکان داد و قیافه اش جدی شد. «خیلی خوب، تریبوله، من به غرایز تو در این مسائل اعتماد دارم. گوش هایت را باز و عقلت را تیز نگه دار.»
او دوباره تعظیم کرد و لبخند خفیفی روی لب هایش خم شد. مثل همیشه، آقا.
هنگامی که شاه به راه می‌رفت و با مشاورانش صحبت می‌کرد، تریبوله به سایه‌های تالار عقب‌نشینی کرد. ذهن او از قبل کار می کرد، برنامه هایی برای کشف و خنثی کردن آخرین تهدیدات تاج و تخت شکل می گرفت. او می‌دانست که موقعیتش خطرناک است، اما در عین حال یک موقعیت قدرت هم بود. با زیرکی و حیله گری خود، او همچنان در خط باریک بین سرگرمی و توهین قدم می گذاشت و همیشه آماده بود تا از استعدادهای منحصر به فرد خود برای خدمت به پادشاه خود و محافظت از قلمرو استفاده کند.
اگر به کتاب تریبوله علاقه دارید، می‌توانید در بخش معرفی برترین آثار میشل زواگو در وب‌سایت هر روز یک کتاب، با دیگر آثار این نویسنده نیز آشنا شوید.
کتاب‌های پیشنهادی:
توسط: علی معاصر
دسته‌ها: ادبیات جهان، داستان تاریخی، داستان خارجی، رمان
۰ برچسب‌ها: ادبیات جهان، معرفی کتاب، میشل زواگو، هر روز یک کتاب